زندگی در حال پیشرفت است و انسان جدای از آن نیست. بشر رو به تکامل است، تکامل و توسعه ای که به سختی تحمل می شود. تکامل وپیشرفت، هر دو مانند شرکت در یک مسابقه اسب دوانی هستند مانند گردش در میان چاکرا های مختلف. گردشی که ازچاکرای مولادا هارا که اساس و زیربنای چاکرا ها است، شروع می گردد و با سیر صعودی به چاکرای سا هاسرارا (تاج) می رود و در آنجا تکامل می یابد.