تجربه اول:

بنده تا قبل از ازدواج هيچ گونه تجربه‌اي در خصوص خريد طلا نداشتم. پس از پايان مراسم عقد و عروسي، تعدادي النگو و پلاك ناهمگون روي دست‌مان مانده بود كه چاره‌اي نداشتيم مگر اين كه همه را بفروشيم و طلاي يكدستي خريداري كنيم. به همراه همسرم به چند مغازه‌ي طلا فروشي مراجعه كرديم و پس از پرس و جوي قيمت و مشاهده‌ي طلاهاي چند مغازه، يكي را همسرم پسنديد و با فروشنده وارد مذاكره شديم. احساس كردم چه آدم متين و قابل اعتماد و منصفي است. هم طلاهايمان را گران‌تر از سايرين خريد و هم قيمت طلا‌ها را علي الظاهر خوب حساب كرد. خوشحال و خرم از مغازه خارج شديم و براي خريد گوشواره به مغازه‌ي ديگري رفتيم. ديدم قيمت طلاي ساخته را خيلي بالا مي‌گويد. عرض كردم ما همين الان ۵ تا النگو خريديم به فلان قيمت. فروشنده با اطمينان گفت: «امكان نداره!». فاكتور را به او نشان داديم و در كمال تعجب به ما نشان داد كه طلا را با قيمت ديگر و گران‌تري به ما فروخته است. بلافاصله به مغازه‌ي اولي مراجعه كرديم و گفتيم شما قيمت واحد را يك چيز گفته بودي و قيمت كل را جور ديگري حساب كردي. دستپاچه شده بود و دوباره خودش حساب كرد و گفت: «بله ظاهراً اشتباه شده است» 5 عدد النگو به پول آن موقع شده بود 90 هزار تومان كه بعد از محاسبه مجدد معلوم شد 10 هزار تومان زياد گرفته است. پول را پس گرفتيم و پيش طلا فروش دوم رفتيم.

طلا فروش دوم با يك ژست قهرمانانه از اين كه توانسته بود ما را راهنمايي كند، اعتماد ما را به خود جلب كرده بود و ما هم نه فقط آن يك بار بلكه بارها از او خريد كرديم. در يكي از دفعاتي كه براي خريد طلا پيش او رفته بوديم، همسرم از روي صداقت گفت: «ما ديگر به شما اعتماد داريم و مستقيم مي‌آييم پيش شما» از آن به بعد احساس كردم در برخي موارد قيمت‌ها را بالاتر از ساير مغازه‌ها حساب مي‌كند و اين موضوع در خصوص فروش يك ربع سكه برايم كاملاً مسجل شد. از آن روز به بعد او نيز برايم يكي بود مثل بقيه كاسب‌ها، به معناي واقعي كاسب!

رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت: در جلسه هماهنگی دولت و مجلس مقرر شد دولت با هماهنگی رئیس جمهور عرضه ارز را به زودی شروع کند.